Er zijn volwassene die van verassingen houden. En er zijn er die je er geen plezier mee doet. Natuurlijk geldt dit ook voor kinderen. Als je echt verbinding wil met je kind, is het goed om te kijken in welke mate jouw kind van verassingen houdt. Kinderen leven in het moment en beleven alles al snel intens. Niet ieder kind houdt dan ook van onverwachte dingen, zoals cadeautjes. Het geeft sommige kinderen veel stress en spanning. Alle feestdagen zijn al zo anders en dan ook nog alle verrassingen. Stress kan zorgen voor minder goed slapen, stiller zijn, snellere boze buien, sneller ruzie, verdriet enzovoort.
Hoe zou het zijn als het niet gaat om wat je geeft of hoe groot de verrassing is, maar om de manier waarop je iets geeft?
Als het kan gaan over de manier waarop je een cadeautje geeft, is het belangrijk om te kijken naar het gedrag van je kind. Vind je kind een verrassing echt leuk of is het eigenlijk te spannend? Je wil dat je kind blij is op een feestmoment. Je wil dat het goed gaat met je kind en dat hij of zij ervan kan genieten. Je wil kortom, dat er geen stress hoeft te zijn. Als het gaat over de manier waarop je een cadeautje geeft, dan is er ook ruimte om te zeggen dat iemand niet van onverwachte dingen houdt. Wanneer er ruimte is om dit te zeggen, zal je meer verbinding met je kind ervaren. Je kind zal sneller ontspannen zijn en meer van het feest kunnen genieten. En jij als ouder, daarmee ook.
Brené Brown zegt in haar boek de Moed van Imperfectie, dat we emoties niet selectief kunnen dempen. Dus als moeilijke emoties er niet mogen zijn, of gedempt worden, worden ook de fijne emoties gedempt. Dat betekent dat kinderen niet echt kunnen genieten van iets wat een leuk of feestelijk moment zou moeten zijn, als hun emotie van de spanning rondom verassingen er niet mag zijn. Ze zijn dan meer bezig met de spanning dan met genieten.
Wat helpt is om goed te kijken naar je kind. Is je kind sneller boos, verdrietig of wordt er slecht geslapen in deze periode, is de kans heel groot dat het verrassingselement te groot is. Vanaf een ongeveer drie jaar gaan kinderen het begrip cadeautjes begrijpen.
Er kan dan meer spanning rondom komen. Je kan het heel makkelijk op lossen door bijvoorbeeld de cadeautjes die je kind krijgt, samen met je kind in te pakken. Kinderen weten dan al wat ze krijgen, waardoor de spanning er een eind vanaf is.
Het feest begint al bij het zien van het cadeau, dan bij het samen inpakken, want dat doe je dan natuurlijk extra mooi/je kind mag zelf met plakband aan de haal.
Mijn ervaring is dat dit drie keer feest betekent.
En het grootste cadeau wat je als ouder geeft, is niet het cadeau zelf maar de aandacht en je kind laten voelen dat hij of zij helemaal goed is. Inclusief de spanning.
De liefde en verbinding die je daarmee geeft aan je kind en jezelf is groter dan je ooit zal kunnen kopen en past dus heel mooi bij holistisch kijken naar je kind.
Kommentare